Ruben is geboren met het congenitaal nefrotisch syndroom. Dit betekende voor hem dat hij de eerste 3 à 4 jaar nog net niet dagelijks in het ziekenhuis moest zijn voor behandelingen, controles en operaties.

Toen hij 2,5 jaar oud werd, was hij groot genoeg om een niertransplantatie te ondergaan. De operatie ging goed, maar dan ben je er nog niet – nog lang niet zelfs. Want door het gebruik van pittige medicijnen en zijn verminderde afweer bleef hij kwakkelen. Controles in het ziekenhuis blijven belangrijk en spannend, en door de nierziekte heeft hij een groeiachterstand waardoor hij dagelijks groeihormonen moet prikken.

Hij is nu 11 jaar en het gaat goed met hem, en dat komt grotendeels door wie hij is. Hij is lief, sterk en slim!
Hij klaagt nooit als hij weer naar het lab moet om te prikken, wanneer hij elke ochtend en avond een handvol pillen weg moet slikken en hij bijt van zich af als iemand hem klein noemt.
In het ziekenhuis valt hij zeker onder de favoriete patiënten :) en wij zijn supertrots op hem.

Daarom is het belangrijk om de Nierstichting te steunen, want na een niertransplantatie ben je niet klaar en genezen. Medicijnen moeten verbeterd worden om nevenschade te voorkomen. Dialyse moet verbeterd worden zodat de patiënten die dat moeten ondergaan iets meer leven terugkrijgen. En zo zijn er meer verbeterpunten te noemen, en daarvoor is elke donatie meer dan welkom!

Ruben zijn verhaal en the road we travel - https://catelijne82.wordpress.com/